1998 թ.–ին գիտնականները, ուսումնասիրելով գերնոր աստղերի, կամ՝ բռնկվող աստղերի լույսը, եկան այն եզրահանգման, որ իրականում տիեզերքի ընդարձակման արագությունը գնալով մեծանում է*։ Սկզբում նրանք կասկածանքով էին վերաբերվում այդ փաստին։ Սակայն ապացույցները ավելի շատացան։ Ուստի գիտնականները որոշեցին պարզել, թե ինչն է ստիպում տիեզերքին ընդարձակվել անընդհատ մեծացող արագությամբ։ Մի կողմից՝ այդ էներգիան ասես գործում է ձգողության ուժին հակառակ, մյուս կողմից, սակայն, այն բոլորովին չի համապատասխանում ֆիզիկայի՝ այսօր գոյություն ունեցող որևէ տեսության։ Այդ իսկ պատճառով այս առեղծվածային էներգիան գիտնականները անվանեցին մութ էներգիա, որը կազմում է տիեզերքի մոտ 75 տոկոսը։
Մութ էներգիան, սակայն, միակ առեղծվածային երևույթը չէ։ Մեկ այլ «առեղծված» հայտնաբերվեց 1980–ականներին, երբ գիտնականները ուսումնասիրում էին տարբեր գալակտիկաներ։ Դրանք, ինչպես նաև մեր գալակտիկան չափազանց արագ են պտտվում, և այդ արագության պատճառով պետք է որ հեռանային իրարից և ոչ թե կույտեր կազմեին։ Ակներևաբար, ինչ–որ մատերիա ապահովում է նրանց անհրաժեշտ ձգողականությամբ։ Գիտնականները գաղափար անգամ չունեն, թե ի՞նչ մատերիա է դա։ Այն չի կլանում, արձակում կամ անդրադարձնում որևէ նկատելի ճառագայթ, ուստի գիտնականները այն կոչեցին մութ մատերիա*։ Իսկ որքա՞ն մութ մատերիա կա տիեզերքում։ Հաշվարկների համաձայն՝ այն կազմում է տիեզերքի ավելի քան 22 տոկոսը։
Ըստ հաշվարկների՝ գիտնականներին հայտնի է տիեզերքի մոտավորապես 4 տոկոսը։ Իսկ մութ էներգիան և մութ մատերիան կազմում են մոտ 96 տոկոսը։ Այսպիսով տեսնում ենք, որ տիեզերքի զգալի մասը գիտնականների համար առեղծված է*։
Recent Comments